روز زن مبارك

و چه نیکو فرصتی برای بوسه زدن به دستان مادر و قدردانی از همسران این سرزمین ...

وجود پرمهر بانوان درخانه، بی شباهت به ستون خیمه ای استوار نیست .
تصور خیمه در ابعاد مختلف، بدون تکیه گاه تصویری ست محکوم به فنا، زن در قامت همسر یا مادرآنچنان دوام و قوامی به نهاد خانواده می بخشد که فقدانش همراه است با سردرگمی، بلاتکلیفی و دهها ابهام دیگر ...
تربیت فرزندان، اقتصاد خانواده، سلامت روان و در نهایت خانواده ای پویا، تنها بخشی از اهمیت حضور نازنین مادران و همسران در خانه است.
اگرعضوی از خانه درگیر ناملایماتی چون بیماری، آن هم بیماری سنگینی چون سرطان شود، این مادر است که علاوه بر تحمل رنج عاطفی، باید به جدال با مشکلات درآید و شاکله خانواده را حفظ کند ...
حال اگر مادر، خود، درگیر این بیماری سخت شد چه باید کرد ؟
آیا می توان به جریان زیبای زندگی، چون گذشته نگریست؟
در هر حال حفظ مادر و سلامت مادر از مهمترین اولویتهای بقای خانواده است و این رسالتی ست بس بزرگ برای اعضای خانواده و صد البته خود مادران و همسران ...
کاش مادران دیارمان به سلامت خود و کنترل های دوره ای بیماریهای پر زحمتی چون سرطان، بی تفاوت نباشند و خانواده نیزاین اهمیت را به مادران گوشزد کنند.
به امید سلامتی تمام بانوان سرزمینمان در قامت مادری مهربان یا همسری فداکار...
روز زن مبارک
—————————-